Energia agrowoltaiczna może być cennym sojusznikiem w walce ze zmianami klimatu, a także szansą na rozwój obszarów wiejskich.

Rozmowy o nowych możliwościach w rozwoju energii odnawialnej są zawsze pozytywne; tym bardziej, gdy mogą one pomóc w rozwoju obszarów wiejskich, które w niektórych regionach Hiszpanii stale tracą populację rok po roku (nawet o 31% w prowincjach takich jak Zamora lub 30% w Lugo), narażając na ryzyko istnienie niektórych społeczności wiejskich, tracąc unikalne dziedzictwo kulturowe i zaniedbując sektor tak ważny dla naszego społeczeństwa, jak sektor pierwotny. Dlatego dziś chcemy przerwać nasze zabiegane życie, aby wyjaśnić, czym jest ten „nowy” trend zwany energią agrowoltaiczną i dlaczego może on być ogromnym wsparciem, aby na nowo ożywić niektóre z tych obszarów wiejskich. Przejdźmy do rzeczy.

Energia agrowoltaiczna – znana również jako agriwoltaika lub agrofotowoltaika – to nic innego jak połączenie dwóch znanych nam dziedzin gospodarki: rolnictwa i energii fotowoltaicznej. Sama idea polega na wykorzystaniu gruntów ornych do instalacji paneli słonecznych na plantacjach, na tej samej powierzchni. Choć na pierwszy rzut oka może się to wydawać nieproduktywne – ponieważ panele pochłaniają światło słoneczne i pozbawiają plantacje dostępu do niego – istnieje wiele upraw, które mogą skorzystać z tej osobliwej symbiozy między światem wytwarzania energii elektrycznej a produkcją żywności. Dlatego niektóre produkty spożywcze, takie jak czerwona papryka, brokuły, pitaja, bakłażan, kalafior i cukinia, skorzystałyby na tej relacji między światłem, tak niezbędnym do wytwarzania energii fotowoltaicznej, a cieniem, kluczowym dla wzrostu tych warzyw.

Ta ciekawa technika nie pojawiła się z dnia na dzień, lecz stawiała pierwsze kroki pod opieką Adolfa Goetzbergera i Armina Zastrowa w 1981 roku. Jej przydatność okazała się jednak znacząca w ostatniej dekadzie, w której symbioza ta rozkwitła w sposób bardziej niż istotny. Przykładami są niektóre projekty, takie jak te rozwijane przez Endesę z elektrowniami afrowoltaicznymi Valdecaballeros i Augusto w Estremadurze, Totana w Murcji i Las Corchas w Andaluzji. Tak duże znaczenie i potencjał ma ta technika, że ​​w zeszłym roku, w 2021 r., Iberdrola rozpoczęła międzynarodowe wyzwanie „Start-up Challenge: Agrovoltaic Energy”. Jest to konkurs, którego celem jest znalezienie innowacyjnych rozwiązań, które – jak twierdzi sama firma – „pobudzą lokalną gospodarkę, zwłaszcza w regionach zmagających się z wyzwaniem demograficznym spowodowanym postępującym wyludnieniem, a jednocześnie pozwolą nam nadal walczyć ze zmianami klimatu i wspierać transformację energetyczną”.

Dlaczego energia agrowoltaiczna może stanowić szansę dla obszarów wiejskich?

Globalne zapotrzebowanie na energię, stale rosnące wraz ze wzrostem liczby ludności i postępującą elektryfikacją gospodarki, stale wymaga nowych elektrowni. Projekty te, w zależności od regionu świata, w którym się znajdujemy, są zazwyczaj budowane z dala od dużych aglomeracji, aby uniknąć bezpośredniego wpływu na miasta, choć ostatecznie powstają na obszarach wiejskich. Tendencja ta znajduje również odzwierciedlenie w budowie elektrowni fotowoltaicznych, które w krajach takich jak Hiszpania są budowane na obszarach niezamieszkanych, o gospodarce głównie wiejskiej, gdzie znaczna część źródeł utrzymania pochodzi z rolnictwa i hodowli. Ta wyjściowa sytuacja stwarza punkt styku tych dwóch światów. Z jednej strony, świata wiejskiego, z potrzebą nowych projektów, które generują aktywność na swoim obszarze, aby przyciągnąć ludność, oraz świata miejskiego, z rosnącym zapotrzebowaniem na czystą energię, która gwarantuje cele dekarbonizacji gospodarki. Dlatego aktywność gospodarcza generowana wokół rozwoju, instalacji i utrzymania tych nowych parków fotowoltaicznych może stanowić szansę na przyciągnięcie uzupełniających działalności gospodarczych i sektorów pomocniczych. Co więcej, projekty te koncentrują się nie tylko na odbudowie działalności rolniczej i hodowlanej, ale także wspierają odbudowę, promocję i poprawę niektórych lokalnych siedlisk, promując opiekę nad lokalną florą i fauną poprzez gatunki zapylające. To właśnie tutaj znajdują się interesujące projekty związane z pszczelarstwem. Panele stanowiłyby zatem dom dla pszczół, które – dzięki plantacji opartej na aromatycznych gatunkach, takich jak szałwia, rozmaryn, lawenda czy kolendra – pomagałyby w zapylaniu tych obszarów, a tym samym generowałyby powiązaną z tym aktywność gospodarczą. „Pasieka słoneczna”, jak się ją nazywa w tym poście Endesy dotyczącym projektu promowanego przez firmę. Doskonały przykład mnogości symbioz reprezentowanych przez agrowoltaikę.